Deel 5
De nachten waren koud onder aan de bergen, maar nu met een zekere dreiging leek de nacht kouder dan ooit. Vader had een vuur gemaakt en Jadinda elke keer weer goed ingestopt en hij had zachtjes gezongen. De liederen die zijn familie al eeuwen zong, het bracht rust, de lange noten zorgden er voor dat de ademhaling rustig werd. De toehoorders gaf het steun en hoop, maar Jadinda had er niets van meegekregen, ze was als een blok in slaap gevallen.
De aarde had regelmatig zachtjes geschud, vader had ook het scheuren gehoord, een akelig, angstaanjagend geluid. Dit was het teken. Bij het wonderschone ochtendlicht, wekte hij Jadinda, aten ze fruit en soep. Zwijgend werden de laatste voorbereidingen getroffen er werd afscheid genomen van het huisje en ze reden met een droevig hart weg van de plaats waar Jadinda’s moeder begraven was. Dat was nog het zwaarste geweest. Jadinda nam een steentje mee van het graf, zoende de grond en prevelde een belofte.
Trudy Den Herder.
een belofte Trudy..
ik ben benieuwd
groeten
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, ik ook, al heb ik het hele verhaal wel in mijn hoofd, maar soms gaat het toch zijn eigen leven leiden.
LikeLike
Het is nu een heel onzekere tijd voor haar, achter laten wat vertrouwd en je geliefd is. Hans
Ot. Je verzoekje ligt op de zonnige Bank voor de volgende show.
De shows staan allemaal op: http://logbankje.nl
LikeLike
Benieuwd wat voor belofte het is.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, ik ook!:^)
LikeGeliked door 1 persoon