Bij oma in Edam…….

Geen categorie 1 Minutes
Het huisje met de blauwe deur en poort is van oma geweest.

In het huisje aan de Wijngaardsgracht 11 was aan de kant van het water een deftige kamer, de opkamer. Daar zat niemand, alleen mijnheer pastoor. Het was de mooiste kamer van het huisje. Het rook naar boenwas, een geur die ik nog steeds heerlijk vind. Alles wat oma kreeg aan zeepjes en hebbedingetjes stond daar uitgestald, te pronken, ik denk dat het daarom ook wel de pronkkamer werd genoemd. Er stonden hoge plantentafelsjes, met mooie planten, er waren kasten met prachtig serviesgoed en kristallen glazen. Soms mocht ik aan de zeepjes ruiken, ik ben dol op zeepjes, nog steeds, soms mocht ik meehelpen iets op te poetsen, het gelukzalige gevoel komt weer naar boven als ik dit schrijf.

Helaas, wilden de dochters van oma, dat opa en oma op tijd naar een bejaardentehuis gingen, dat kon nog in die jaren en ik denk dat ze met pijn in het hart het huisje hebben verlaten. Ik weet nog dat als ik op bezoek kwam in het bejaardentehuis, ik het gevoel had dat opa en oma in een kooitje woonden. Nu denk ik vaak, wat zullen ze verdrietig zijn geweest, want ze konden nog alles. Hier gingen ze ook snel achteruit, alles werd voor ze gegaan. Het op visite gaan was ook niet meer zo leuk, het leven was uit opa en oma, ze werden geleefd.

Oma in het bejaardentehuis. Op de bank met mijn vader, moeder en broertje. mijn moeder is hier begin 50, mijn vader ongeveer 57, mijn broertje rond de 10 jaar en hoe oud oma is, weet ik niet.

Trudy.

Gepubliceerd door Trudy

Woest als vloed, rustig als eb, glinstert als zilver met soms een beetje aanslag.

Gepubliceerd

15 gedachten over “Bij oma in Edam…….”

    1. Oh, wat grappig. Ja, bij mijn oma ook nooit in gebruik, alleen als mijnheer pastoor kwam.

      Ik wilde ook altijd zo een huisje en in mijn huwelijk wilde mijn man, groot, groter grootst, maar in 91 gescheiden en later zo een huisje gevonden, ouder, maar net alsof ik bij oma thuis ben, heerlijk.

      Like

      Beantwoorden

  4. Dat die vaas met rozen niet omviel! Zo’n radio hadden wij ook vroeger. Heerlijk die nostalgie. Tja, zo ging dat vroeger, de moeder van mijn vader heeft zelfstandig gewoond tot ze op haar 89-ste thuis overleed. Dat was in 2000. Nu hoop ik maar dat ik haar genen heb😄

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Toen leek alles zo normaal, maar ik zit nu ook alles goed te bekijken en zie hoe anders het was, radio, mooi he, met zo een groen oog, prachtig. Wat heeft de moeder van je vader lang thuis gewoond, altijd dus, wat fijn. Ik geloof in denken hoe je het wilt hebben, dan wordt het het gewoon, gezond en wel.

      Like

      Beantwoorden

Plaats een reactie