Ze was een stuk ouder dan de mannen, maar ze had van ze genoten, mogelijk werd het haar laatste uitje op niveau, mogelijk kwam ze spoedig haar straat niet meer uit.
Aard had haar en al die anderen mensen die middag verteld over het blijven bewegen, het genoeg water drinken en dan niet uit een flesje, maar gewoon uit de kraan en in een glas. Hij had een foto op het grote doek getoond, een foto van een gezette man met bier in de handen, het was hijzelf geweest, maar hij had zich herpakt en het was te zien, van een afstandje leek hij de jonge god van weleer… ja, dat deed hij goed, ze was ongeveer tien jaar ouder, maar was niet zo fit geweest op zijn leeftijd, dat wist ze zeker. Ze had vroeger genoten van die man, je was voor Aard, of voor Keessie, maar voor haar had dit nooit gegolden, ze was voor alle twee. Ze hadden ook alle twee haar hart gestolen, Keessie met de muts van zijn overleden moeder, en Aard die zijn bruidje na ongeveer zes weken verloor, wat een verdriet allemaal.
Op de bank, pan soep op het vuur en de standen bijhouden op de dubbele pagina van de krant, samen met haar familie reed ze elke bocht mee, steeds scherper en alles in zwart wit, bij elk nieuw paar werd voor de start verteld wie in het zwart en wie in het wit reed, anders waren de mannen haast niet te onderscheiden.
Erik was nog steeds de springkikker die hij altijd in het openbare leven was, zag je hem te vaak, dan werd je misselijk, “Ja,…… u reageert niet, wilt u reageren als u het ook ziet!” Erik werd irritant, Erik verstoorde de innerlijke rust van de bezoekers, door ze steeds op te poken, door steeds om een reactie te vragen, maar zijn boodschap kwam wel aan. De dia van de hersenen goed doorbloed na beweging had ze het mooist gevonden.
Dus elke ochtend lag ze op een yogamatje oefeningen te doen, alleen al om op het yogamatje te komen was een avontuur, maar ze moest toegeven, alles wat nu op de grond viel, werd gemakkelijker opgepakt, het hielp, bewegen maakte haar weer fitter en jonger en minder afhankelijk. Haar geest werd ook weer scherp. Ja, dat laatste uitje aan de arm van haar jongere studievriend had haar goed gedaan, was juist op tijd gekomen.
Verhaal: Trudy Den Herder
Foto’s: Trudy Den Herder ( Het fitte brein 2019 Rai )
Verhalen en gedichten van Trudy. 
Mijn brein is nog redelijk fit.
Maar mijn lichaam wordt strammer en strammer.
Voor mijn ogen heb ik al mijn hele leven een bril nodig.
Voor mijn oren helpen zelfs de gehoorapparaten niet meer …
Stille groet,
LikeLike
Nou, een fit brein is heel wat waard, de stramheid is de leeftijd, zo ook de oren en het oog en als het oog al hulp nodig had, tja…….Voor jonge mensen moeilijk in te denken……. Ik zet volgend de kinderen de radio ook veel te hard aan, maar ik heb het niet door. :^(
LikeLike
Weet je dat ik in het onderwijs ziek werd van cursussen, uitjes en wat al niet meer.
Maar als je over iets voor de lessen of je gezondheid vroeg was men niet thuis, dan was het geld op.
En Erik, ach daar zou ook meer aandacht voor moeten zijn. Hans
LikeGeliked door 1 persoon
Oh, wat jammer nou voor jou, ik volg alle cursussen die ik maar mag en ga naar veel conferenties. Bij ons op school is veel aandacht voor gezondheid, en zelfs onze kantine wint jaar na jaar een prijs vanwege hun gezonde assortiment. Jammer dat je het zo trof, ik vind onze school wel heel erg goed, maar wij geven dan ook les in zorg, gezondheidszorg, dat zal het hem vast zijn.
LikeLike
Ik zat in het onderwijs toen ik nog mijn eigen pen en agenda moest kopen en op een krukje zat.
voor de praktijklessen elektrotechniek haalde is zelfs de schroefjes uit de prullenbank omdat er geen geld was.
LikeLike
Vreselijk, maar op sommige scholen primaire onderwijs is het soms nog zo hoorde ik onlangs op Radio 1
LikeLike